حمزة بن حمران گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى‏ فرمود: بخشى از خطبه‏ هاى رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) كه حفظ شده است اين است كه حضرت فرمود: اى مردم! همانا براى شما نشانه‏ هايى است پس از آن نشانه ‏ها با خبر شويد و همانا براى شما نهايت و پايانى است پس آنجا باز ايستيد (يا پس آن نهايت را بشناسيد و از آن آگاه باشيد)، آگاه باشيد كه مؤمن بين دو ترس عمل مى‏كند: يكى بين زمانى كه سپرى شده است و او نمى‏ داند كه خداوند درباره زمان گذشته با او چه مى‏ كند و ديگرى بين زمانى كه باقى مانده است و او نمى‏ داند كه خداوند چه حكمى در آن روا مى‏ دارد پس بايد بنده مؤمن از نفس خود براى خود و از دنياى خود براى آخرتش [توشه‏] گيرد و در جوانى پيش از پيرى و در زندگانى پيش از مرگ [زاد و توشه فراهم كند]. پس سوگند به آن كسى كه جان محمّد (صلّى اللَّه عليه و آله) در دست اوست بعد از اين دنيا بازگشتنى نيست و خانه ‏اى جز بهشت يا دوزخ پس از اين وجود ندارد.

جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص81