قیام مسلحانه بر ضد حکومت جور و در جهت امر به معروف و نهى از منکر در شکل فراگیر آن، در همه این قیام‌ها مورد

تأثیر مشخص قیام امام حسین(ع) روى قیام‌هاى پس از آن باید توجه داشت که قیام امام حسین(ع) جداى از آن که مربوط به عدم اجراى

نهضت امام حسین(ع) از این زاویه، به صورت قیامى درآمد که حالت فرازمانى پیدا کرد. دلیلش هم این بود که ارزش‌هایى که در آن مطرح

قیام امام حسین(ع) یک قیام اسوه اصولا از یک نگاه، دو نوع قیام قابل تصور است: نخست قیامى که فى حدّ‌نفسه با توجه به اهداف

اهل بیت(ع) این قداست خود را از کجا آوردند. این احساس سیاسى هواداران بنى‌هاشم از کجا آمده است؟ به نظر می‌رسد یکى از بزنگاه‌هاى اصلى

جهت دوم تأثیر نهضت امام حسین(ع) در سقوط دولت اموى آن بود که پس از رحلت رسول خدا (ص) از همان ابتدا دو گروه براى

-امویان بعلاوه این ظاهرسازی‌ها- به علاوه فتوحات را پیش می‌بردند. به طور مسلّم فتوحات عصر بنى امیه بیشتر از زمان خلفاى اول و یا زمان

تأثیر نهضت امام حسین(ع) در سقوط امویان براى زوال و سقوط یک دولت، یک سرى عوامل نزدیک وجود دارد، یک سرى عوامل دور که هر

سومین مرحله از زمان رسیدن سپاه حرّ آغاز می‌شود. این زمانى است که حر می‌کوشد تا امام(ع) را به کوفه برده، به ابن زیاد تحویل

هدف سیاسى امام حسین(ع) در چهار مرحله اگر از باطن کربلا عبور کنیم، و مصمم باشیم بر اساس شواهد تاریخی و آنچه در مقاتل و

راه حل دوم این است که بگوییم تکلیف ظاهر و باطن جدای از یکدیگر بوده است. در ظاهر امام(ع) به دنبال یک هدف سیاسی بوده

آیا امام حسین (ع) از شهادت خود آگاه بود؟ مسأله دیگرى که در حل پرسش پیش‌گفته یعنی هدف امام حسین(ع) از قیام مؤثر است، این