سنان بن طريف گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى ‏فرمود: بر مؤمن سزاوار است كه چنان از خداوند بترسد كه گوئيا نزديك است كه به آتش افكنده شود و چنان به رحمت او اميدوار باشد كه گوئيا از اهل بهشت است. سپس فرمود:
خداوند تبارك و تعالى در نزد گمان بنده‏ اش به خود حاضر است اگر گمانش به او خير باشد، خداوند هم خير برايش پيش مى ‏آورد و اگر گمانش بد باشد خداوند هم بد برايش پيش مى ‏آورد.

جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص 94