واقعه طف

شمار دیگری از فرزندان امام علی(ع) و در مجموع افرادی از اهل بیت(ع) که به شهادت رسیدند عبارت بودند از: ابوبکر بن على بن ابى طالب(ع) که به نوشته دینورى با تیر عبدالله بن عقبة غنوى به شهادت رسید.(246) محمد اصغر بن على بن ابى طالب (ع) که دست مردى از طایفه ابان بن دارم کشته شد. (247)
على اکبر (ع) پسر بزرگ امام حسین (ع) و فرزند ام لیلى و متولّد در زمان عثمان(248) که توسط مرة بن منقذ بن نعمان عبدى [عبدالقیس] کشته شد. ابومخنف، بلاذرى و دینورى می‌گویند: نخستین کشته از اهل بیت(ع)، على اکبر(ع) بود.(249) ابن اعثم نخستین شهید را از این خاندان عبدالله بن مسلم بن عقیل دانسته است.(250) به نوشته ابن سعد، علی اکبر(ع) نیز به خاطر مادرش (آمنه نواده دختری ابوسفیان) امان نامه گرفت اما نپذیرفت و فرمود: لقرابة رسول الله(ص)کانت أولى أن تُرْعى من قرابة أبى سفیان.(نزدیکی به رسول خدا صلی الله علیه وآله شایسته است رعایت شود {که نمی شود } نه فامیلی با ابوسفیان)
شهدای دیگر اهل بیت عبارتند از: عبداللّه بن الحسن بن على(ع):(251) ، ابوبکر بن الحسن(252) بن على(ع)، عبدالله بن حسین(ع) (فرزند رباب دختر امرؤالقیس که امام حسین(ع) وقت شهادتش گفت: الّلهم إنّ کنْتَ حبسْتَ عنّا النّصر، فاجعَلْ ذلک لما هو خیر فى العاقبة و انْتَقِم لنا من القوم الظّالمین.(253)(خدایا اگر راه پیروزی را بر ما بسته ای شهادت او را عاقبت خیری قرار بده و برایمان از این قوم ظالم انتقام بگیر)
قاسم بن حسن(ع) که توسط سعید بن عمرو ازْدى(254) به طرز سوزناکی به شهادت رسید. عون بن عبدالله بن جعفر(ع): توسط عبدالله بن قُطْبة الطائى کشته شد. محمد بن عبدالله بن جعفر(ع): توسط عامر بن نهشل تمیمى کشته شد.(255)

246. همان، ص 257
247. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 468
248. همان، ص 87
249. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 446؛ انساب الاشراف، ج 3، ص 200؛ اخبار الطوال، ص 256 «فکان أوّل من تقدّم منهم». مقاتل الطالبیین، ص 86 «هو اوّل من قتل فى الواقعة».
250. الفتوح، ج 5: ص 203
251. ترجمة الامام الحسین ص 76
252. طبقات الکبرى، الطبقة الخامسة، ص 476
253. ترجمة الامام الحسین(ع) ص 73
254. یا آنچنان که در جاى دیگر در همین طبقات ابن سعد و نیز مقاتل الطالبیین (ص 88) و اخبار الطوال (ص 257) آمده «عمرو بن سعید [سعد] ازدى» [اسدى] .
255. بنگرید: انساب الاشراف، ج 3، ص 200؛ مادرش «خوصاء» دختر خصفة بن ثقیف (از طایفه بکر بن وائل) بوده است. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 469؛ مقاتل الطالبیین، ص 95

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *