۱۰۶- امام صادق(ع) فرمودند:
پدرم مىفرمودند: هيچ بنده مؤمنى نيست جز اينكه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بيم و نور اميد، به گونهاى كه اگر اين با آن و آن با اين سنجيده شود هيچ يك بر ديگرى زيادتى ندارد.
تبیین: این فرمایش امام(ع) و نام بردن از خوف و رجاء با عنوان دو نور در دل مومن، نشان از این دارد که هر کدام به تنهایی نیز حقیقتی باارزش و نورانی هستند که انسان را به سمت نور می برند؛ اما مهم برای مومن این است که بتواند حالت تعادل و توازن بین این دو دو نور برقرار نماید.
جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص۷۹