مفضل بن عمر گويد: در نزد امام صادق علیه السلام بودم كه سخن از اعمال به ميان آمد. پس من عرض كردم: وای كه چقدر عمل من ناچيز است. حضرت فرمود:
ساكت باش و از خدا طلب مغفرت كن. سپس فرمود: عمل كم كه همراه با تقوا باشد از عمل زياد كه بدون تقوا باشد بهتر است. عرض كردم: عمل زياد بدون تقوا چگونه است؟ حضرت فرمود: آرى مثل مردى كه مردمان را طعام مى‌دهد و با همسايگانش مدارا مى‌كند و توشه‌اش را آماده و مهيّا مى‌سازد؛ ولى هنگامى كه درى از حرام به رويش باز مى‌شود، از آن در وارد مى‌شود و اين عمل بدون تقواست و ديگرى چنين اعمالى ندارد؛ ولى هنگامى كه درى از حرام به رويش گشوده مى‌شود وارد نمى‌شود.
جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص 105