صفوان جمّال گويد: از امام صادق (علیه السلام) درباره قول خداى تعالى در داستان حضرت خضر (علیه السلام) پرسيدم كه مى‌فرمايد: «و امّا آن ديوار [كه تعمير نمودم‌] متعلّق به دو كودك يتيم در شهر بود و در زير آن ديوار گنجى براى آنان نهفته بود» حضرت فرمود: به راستى كه آن گنج طلا و نقره نبود بلكه آن گنج چهار كلمه حكمت بود: هيچ معبودى جز من نيست، كسى كه مرگ را باور داشته باشد در عمر خود نمى‌خندد، و كسى كه حساب را باور داشته باشد دلش شادمان نخواهد بود، و كسى كه قضا و قدر الهى را باور كند جز از خدا از هيچ چيز نمى‌ترسد.

جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص: 61