حسن بن هارون گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اينكه خداوند فرموده است: «همانا از گوش و چشم و دل سؤال میشود- اسراء

جدا کردن این دو مورد از هم مشکل ایجاد کرده است. مشابه این نوع برخورد را در برخى دیگر از مسائل مذهبى نیز می‌توان مشاهده

بُعْد معنوى کربلا مع الاسف بخش سیاسى کربلا تا اندازه‌ای و در دوره‌هایى به طور کامل در میان شیعیان مورد غفلت قرار گرفته است. این

در آنجا در یک مورد چنین می‌خوانیم: بأبى أنت و اُمّى، لقد عَظُم مصابى بک فأسئل اللّه الّذى أکرم مقامک و أکرمنى بک بأن یرزقنى

تأثیر نهضت امام حسین(ع) بر جامعه شیعه جامعه شیعه، در ابعاد مختلفى تحت تأثیر حادثه عاشورا قرار داشته است. اما این که تصور شود این

امامان شیعه و مسأله قیام علیه حکومت‌ها آنچه در این باره می‌توان گفت، این است که کربلا در میان شیعیان امامى، بیش از آن که

قیام مسلحانه بر ضد حکومت جور و در جهت امر به معروف و نهى از منکر در شکل فراگیر آن، در همه این قیام‌ها مورد

تأثیر مشخص قیام امام حسین(ع) روى قیام‌هاى پس از آن باید توجه داشت که قیام امام حسین(ع) جداى از آن که مربوط به عدم اجراى

نهضت امام حسین(ع) از این زاویه، به صورت قیامى درآمد که حالت فرازمانى پیدا کرد. دلیلش هم این بود که ارزش‌هایى که در آن مطرح

قیام امام حسین(ع) یک قیام اسوه اصولا از یک نگاه، دو نوع قیام قابل تصور است: نخست قیامى که فى حدّ‌نفسه با توجه به اهداف

اهل بیت(ع) این قداست خود را از کجا آوردند. این احساس سیاسى هواداران بنى‌هاشم از کجا آمده است؟ به نظر می‌رسد یکى از بزنگاه‌هاى اصلى

جهت دوم تأثیر نهضت امام حسین(ع) در سقوط دولت اموى آن بود که پس از رحلت رسول خدا (ص) از همان ابتدا دو گروه براى